təntitmək

f. Tələsdirərək çaşdırmaq, sıxma-boğmaya salmaq. Abdulla <quldurları> təntitdi. Ə. Vəl.. <Gülsənəm:> Gör bir uşağı nə təntidiblər! M. Hüs.. Əhməd indicə atı ilə bərabər Qadirin qayadan yuvarlanacağını dəhşətlə gözləyir, onu təntitmək üçün atını sürüb qaya cığırına salmayır(dı). . Ə. Ə..